کامپیوتری میخواهم که صاحب آن باشم

امروز داشتم مطلبی رو از یک وبلاگ شخصی می خوندم که به نظرم جالب اومد گفتم من هم در موردش بنویسم. اونم این بود که ما صاحب کامپیوتر هامون نیستیم.
ما حتی صاحب سیم کارت هامون یا حتی صاحب موبایل هامون هم نیستیم.
هزینه های زیادی رو بابت خرید یک گوشی یا یک سیم‌کارت میدیم ولی در نهایت کسی دیگه روی اون ها کنترل داره . این اتفاق هم توی سطوح مختلف میفته ، از لول های پایین که شرکت هایی مثل گوگل و … شروع میکنن به جمع کردن اطلاعات کاربراشون به بهانه اینکه میخوان به اونا کمک کنن ، تا سطح دولت های مختلف که از در پشتی یا شنود استفاده میکنند به این بهونه که میخوان مراقب ما باشن و امنیتمون رو تأمین کنن تا نشون دادن و فرستادن تبلیغ روی سیم کارت هایی که چندین برابر پول واقعیشون پول دادیم.
وجه مشترک همشون هم اینه که میخوان به ما کمک کنن و اینا فقط به خاطر کمک به ماست.
اگر من پول دادم و یک سیم کارت خریدم این سیم‌کارت منه و نباید کسی روش تبلیغ بفرسته و من رو مجبور کنه به دیدن یا خوندن چیزی که نمیخوام یا اگر پول دادم و ی لپ‌تاپ خریدم کسی نباید من رو مجبور کنه که از چه نرم افزار هایی استفاده کنم ، که اگر منو مجبور کنه یعنی من صاحب لپ‌تاپم نیستم و باید چیزی که اون میگه رو گوش کنم
با توجه به شکل زندگی امروزی این قضیه غیر‌قابل انکار و غیر قابل جلوگیریه. استفاده نکردن از هرکدوم از این وسایل باعث میشه که از جامعه دور بشید و شاید حتی زندگی رو هم مختل کنه .نویسنده اصلی توی قسمتی از مطلبش میگه که شاید باید بریم سراغ کامپیوتر هایی مثل x286 DOS که نتونن مارو دنبال کنن ولی باز هم این مشکل به شکل های دیگه ادامه پیدا میکنه. دوربین هایی که درسطح شهر نصب هستن و دائما اطلاعات آدمارو دارن و میدونن که شما الان کجایید یا دارین چیکار میکنین.
حتی سیستم هایی هم که از رمزنگاری استفاده میکنن هم نمیشه بهشون اعتماد کرد چون که خیلی از این الگوریتم های رمزنگاری توسط همون شرکت ها یا دولت ها طراحی میشن و خب نتیجه قابل حدسه.‌ استفاده از الگوریتم های متن باز هم مشکلات خودشون رو دارن که دائما این مشکلات گزارش میشن و برطرفشون میکنن.
یکی از دلایلی که من لینوکس رو به سیستم های دیگه ای (الزاما اینجا ماکروسافت و اپل ) ترجیح میدم آزادی بیشتری هست که می‌شه داشت. توی ویندوز شما عملا نمیدونی چه اتفاقی داره میوفته چون فقط قسمت های رو دارید می‌بینید که اون ها به شما اجازه دادن و خیلی از قسمت ها کدش قابل مشاهده نیست و ممکنه درب های پشتی ، سیستم های لاگر و … وجود داشته باشن. موضع اپل هم که از اول مشخص بوده ، قفس طلایی که شما فقط اجازه دارید از نرم افزار هایی که اونا اجازه میدن استفاده کنید.
فعلا که کار خاصی نمیشه با این قضیه کرد . به امید روزی که شاید قانونی تصویب بشه که اوضاع رو بهتر کنه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *