پادکست هشتگ بازنشستگی به تازگی کارش رو شروع کرده و تا الان که این پست رو می نویسم به قسمت پنجم خودش رسیده. درسته که قسمت های کمی از این پادکست منتشر شده اما از اونجایی که آدم های حرفه ای رسانه ، در حال ساخت این پادکست هستند منطقا با یک پادکست حرفه ای طرف هستیم.
پادکست هشتگ بازنشستگی خودش رو اینطور معرفی میکنه :
ما سعی می‌کنیم با مهمون‌هامون در مورد این حرف بزنیم که چرا و چقدر انسان مدرن خودش رو با شغلش توضیح می‌ده و آیا واقعاً میشه برای هیچ کدام از ماها دیگر بازنشستگی کامل و قاطع پیش‌بینی کرد؟ فارغ از اینکه پیر هستیم یا جوان، آیا به بازنشستگی و پایان این مسیر حرفه‌ای فکر کرده‌ایم؟ آنچه پس از پایان حیات حرفه‌ای از ما باقی می‌ماند چه کسی است؟
آرش برهمند، سیاوش صفاریان پور و فرشاد نگهدار میزبانان پادکست هستند و هر قسمت یک مهمون رو دعوت میکنن و در مورد شغل، زندگی و از همه مهمتر بازنشستگی صحبت میکنن.
چیزی که باعث شد من این پادکست رو دنبال کنم جمله ی آخری هست که در تعریف بالا هم گفته شده. “آنجه پس از حیات حرفه ای از ما باقی می ماند چه کسی است؟”.
معمولا همه ی ما خودمون رو به شغل و کارمون گره میزنیم و کل زندگیمون رو معمولا بیشتر از هر چیز دیگه ای برای کار کردن مصرف می کنیم اما بالاخره روزی میرسه که ما بازنشسته میشیم و بعدش چی؟
من آدم های زیادی رو توی اطراف خودم میبینم که با بازنشستگی یا عملا هیچ کار دیگه ای انجام نمیدن و زندگی براشون وارد یک رکود میشه یا یک شغل دیگه پیدا میکنن و خودشون رو به اون سرگرم میکنن. آیا واقعا بازنشستگی این شکلیه یا ما خودمون این شکلش رو انتخاب کردیم.
من تا بازنشستگی فاصله ی زیادی دارم ولی در نهایت اون روز میرسه که دیگه باید بازنشسته بشم و برام جالبه که از تجربه های آدم هایی که به این وضعیت نزدیک هستن بشنوم.
هر قسمت پادکست کمی کمتر از یک ساعت هست. هر دو هفته یکبار در روز شنبه، یک اپیزود از این پادکست در یوتوب منتشر میشه.